„Dzień przyjaźni”


Mamy kochać

I tego wysokiego

I tego malutkiego

I chudego

I pucułowatego

Kochanego

„w ucho szczypanego”

Jak rydza zdrowego

I na świnkę chorego

- i każdego.

(Ewa Szelburg Zarembina)



Już od kilku lat w naszej polskiej kulturze, podobnie jak i w kulturach innych krajów, zadomowiło się nowe święto – Walentynki. Choć Dzień Zakochanych jest wymysłem angloamerykańskim, to nie trudno zauważyć, że znajduje zwolenników i odbiorców właściwie na całym świecie. Dzień Świętego Walentego to nie tylko okazja do wyrażania uczuć wyższych i głębszych, ale także możliwość okazania równie ważnych i cennych doznań takich jak: wyrozumiałość, cierpliwość, akceptacja, przyjaźń i najzwyklejsze lubienie się, czyli sympatia do drugiego człowieka, co w pełni oddają słowa:



„Przyjaźń z całym światem zaczyna się od przyjaźni z najbliższym otoczeniem”.



Z tych właśnie powodów maluszki z grupy I i średniaki z grupy II postanowiły uczcić walentynkowy dzień i zorganizowały wspólne spotkanie 12 lutego pod hasłem „Dzień Przyjaźni”. Dzień ten miał charakter zabawowo – kulinarny. Dziewczynki przygotowywały dla chłopców kolorowe kulki ryżowe, a chłopcy dla dziewczynek chipsowe łódeczki z dodatkami. Dzieci odpowiednio przygotowały się na ten dzień. Każdy przyszedł do przedszkola ubrany w coś czerwonego i przyniósł ze sobą wyznaczone produkty potrzebne do wykonania walentynkowych przysmaków. Na dobry początek dzieci zabawiły się w koło śpiewając i tańcząc:



„O jak przyjemnie i jak wesoło

mieć przyjaciela hej, hej, hej

raz nóżka w lew, raz nóżka w prawo

cieszymy, cieszymy, cieszymy się!”



Po zabawie przygotowano stanowiska pracy, omówiono zgromadzone produkty oraz przypomniano zasady bezpieczeństwa, o których należy pamiętać podczas używania tarek i noży. Następnie dzieci po założeniu fartuszków i umyciu rąk przystąpiły do pracy. Panie trochę dzieciom pomagały, także dzieci starsze pomagały młodszym, gdyż dla niektórych maluszków była to zupełnie nowa forma aktywności. Tak jak przystało na dzień przyjaźni atmosfera była miłą i serdeczna, dzięki czemu bardzo szybko osiągnięto efekt końcowy, czyli walentynkowe smakołyki. Po zakończeniu pracy wszyscy ustawili się do pamiątkowych zdjęć, po czym rozpoczęła się część najprzyjemniejsza, czyli uczta. Dzieciaki z wielkim apetytem zajadały swoje „dzieła” i nic w tym dziwnego, gdyż były naprawdę efektowne i smaczne. Na zakończenie średniaki powiedziały dla maluszków wiersz S. Grabowskiego pt. „Chcesz się ze mną zaprzyjaźnić?”. A oto fragment:



„(…)Chcesz się ze mną

Zaprzyjaźnić?

Wspólnie

Będzie nam weselej

Na łące, w ogrodzie

W szałasie, na drzewie

I więcej gdzie jeszcze nie wiem!”



Dzień ten z pewnością dostarczył dzieciom miłych wrażeń, pokazał jak można w sposób przyjemny i pożyteczny wspólnie przeżywać ciekawe chwile, upewnił nas, że jest to dobra droga prowadząca do rozwoju i utrwalania pozytywnych uczuć takich jak: sympatia, przyjaźń. Te z kolei pozwalają na kształtowanie umiejętności odczuwania uczuć wyższych takich jak: empatia, miłość, bez których życie człowieka byłoby niemożliwe, o czym trafnie mówił Bruno Ferrero:



„Wszyscy jesteśmy aniołami z jednym skrzydłem, możemy latać tylko wtedy, gdy obejmujemy drugiego człowieka”



Niech te słowa będą przesłaniem dla wszystkich nie tylko w Dzień Walentynek, ale także każdego innego dnia.

 

Beata Nowak,

Jolanta Gągała

Renata Rogacewicz

 

.